30/06/2009

Afluisteren?!

.
Heb jij dat ook wel eens, dat je ergens loopt, op straat of op de markt of waar dan ook en dat je dan iemand een zin hoort zeggen, die zomaar bij je binnenkomt?
Ik heb dat vaak. Hoor steeds van allerlei dingen zeggen en denk dan: "Dit moet ik onthouden...
En de volgende dag? Kwijt!
Weg woorden...

Maar zaterdag liepen we over de Nassaulaan en voor de broodjeszaak stond een grote, stevige jongen te bellen. Ik was meteen "gepakt" en heb de woorden daarom maar eens in mijn kleine notitieboekje opgeschreven:


"ik was...
ik was...
ik was...
eigenlijk was ik blij dat ze weg was na twee weken."


Meteen daarna ben ik gaan fantaseren, over wat er nou eigenlijk achter zou zitten...
Met wie belde die jongen? Ging het over een meisje?
Of was z'n moeder te logeren geweest? Wel lang, overigens, twee weken...
Of heeft hij op de hond van z'n beste vriend gepast?

De enige manier om er achter te komen is meteen vragen, waar het over gaat.
Maar ja... dat doe je niet!
Toch hoor je overal mensen telefoneren. In trein en tram. Bij Stonehenge en op de boot.
Meestal iets te luid.
Waardoor Henry laatst in de tram riep: "Kunt u iets harder praten, ik kan niet alles verstaan!"

Meestal heb ik geen zin om gesprekken mee te luisteren.
Maar het gebeurt. Ik heb namelijk oren.

Dit hoorde ik in de trein:


"Okay, okay..
bye bye!
Yes...
Okay, bye.
Yes, okay okay.
Bye. Okay...
Yes, yes... okay, bye, bye..."


Ik zit er naast en hoor het. En ik vraag me af, hoe het gezicht er uit ziet van degene aan de andere kant van de lijn...
Soms is dat wel spannend.

12 comments:

... said...

Di, 30-06-2009, 07:51.

Mooie observaties, Marlou.! Het "gewone" byzonder maken.

Op 10 maart 1876 sprak de Schotse uitvinder Alexander Graham Bell tegen zijn assistent de historische woorden in zijn telefoon: "Mr. Watson, come here; I want to see you." Watson, die in een andere kamer van het huis verbleef, kwam direct.

We zyn nu ruim 133 jaren verder. Maar, zyn we elkaar beter gaan begrypen.?

Jelle Droeviger.

Yvette said...

Geweldig...zo'n grappig log en je hebt een prachtige compilatie gemaakt

liefs
yvette

Di Mario said...

Als je fantasie dan maar niet helemaal op hol slaat.

Love As Always
Di Mario

Fred said...

hOI MARLOU

Erg leuk deze bijdrage,
met lieve groet
Fred

klaproos said...

whaahhaha marlou,

waar gaan de gesprekken over ??
eigenlijk nergens denk ik,
de meest stomme dingen hoor je zeggen,
ik vind het maar ondingen die mobieltjes,
en ook niet goed voor je hoofdje:-)
ik vind ze gevraalijk,
maar ehh volgende keer toch maar vragen waar het over ging:-)

xxx

Ibella said...

Eigenlijk erger ik me een ongeluk aan die dingen en meestal zijn het onzinnege dingen die, vooral de jeugd, in het openbaar vervoer, elkaar vertellen. Ik kan me wel voorstellen dat het soms je nieuwschierigheid prikkelt.

Liesbeth said...

Dat heb ik ook wel vaak. Als ik in de tram zit of op straat loop. En soms denk ik dat dan ook, wat jij nu hebt gedaan, opschrijven. Het zijn van die allerdaagse dingetjes. Simon Carmiggelt was er keigoed in om dat zo mooi te beschrijven en dat is niet zo makkelijk. Het lukt jou heel goed!

P-TER said...

Als ze met zoits naast je komen staan is het
alsof ze zeggen luister maar mee!
Mooie reportage!
Gr.
P-TER

Han said...

Ptrachtig verhaal kan je zo plaatsen in de krant, een genoegen om te lezen.

Han said...

Sorry prachtig moet het zijn ipv Ptrachtig, ik was ff te snel.

marjolijn said...

Mooi log..!!
Ja, dat prikkelt je fantasie wel.
Maak er weer een mooie dag van...!!
Liefs Marjolijn.

klaproos said...

dank je wel marlou:-)

xxx